Aşk; yalnızca
bir sevgiliye değildir her zaman.
Annemize, babamıza, kardeşimize, eşimize,
çocuklarımıza, köpeğimize, kedimize, inandıklarımıza, sahip olduklarımıza,
doğrularımıza, belki de seve seve yaptığımız hatalarımıza, işimize,
gülümsediklerimize, tam kalbimize dokunanlara, gün içinde bizi dik tutan
herşeye, şükrettiklerimize, şükrettikçe artanlara duyduğumuz en yoğun histir.
Bu yüzdendir bu kadar ihtiyaç duyuşumuz bi'şeyleri aşkla hissetmeye. Aşkla
sevmeye, aşkla çalışmaya, aşkla bağlanmaya, aşkla inanmaya, aşkla özlemeye..
En
çok da kendimiz için aşka ihtiyacımız var. Gözümüzü açtığımıza şükrettirecek,
hatalarımızı bile güzel saydıracak, özlemlerimizi dindirecek, sevgimizi
naifletecek, öfkemizi dizginletecek o sıcak hisse çok ihtiyacımız var.
Belki böyle daha mutlu insanlar oluruz birarada.
Ne varsa hayatınızda aşkla sevin, aşkla sarılın, aşkla savaşın, aşkla yapın,
aşkla bakın!
Hatalarınıza bile "aşkolsun" desinler.
Aşk için kupa/yastık ikilisi bizden;
Sevgiler!